کلاه ایمنی
هر کلاه ایمنی از دو قسمت تشکیل شده است. یک پوسته خارجی که میتواند رنگ های مختلفی داشته باشد و عامل تعلیق ساز که در زیر پوسته خارجی قرار میگیرد. عامل تعلیق ساز از چهار تا شش پایه برای اتصال به پوسته خارجی و یک قطعه ستاره مانند برای کاهش شدت ضربه خارجی به سر تشکیل شده است. بعضی از کلاه های ایمنی دارای یک بند برای ثابت ماندن کلاه بر سر دارند.
وزن استاندارد برای کلاه ایمنی حدود ۴۰۰ گرم است. به عبارت دیگر یک کلاه ایمنی استاندارد نباید بیش از ۴۰۰ گرم وزن داشته باشد. فاصله پوسته خارجی کلاه با عامل تعلیق ساز کمتر از ۳ سانتی متر نباشد. چرا که در اثر ضربه به پوسته خارجی کلاه کارایی کاهش شدت ضربه عملگر نخواهد شد.
جنس کلاه ایمنی باید از مواد غیر قابل احتراق و عایق الکتریسیته باشد و حداقل قابلیت تحمل ۲۰هزار ولت را داشته باشد.
کلاه ایمنی استاندارد در برابر ضربه و رطوبت مقاوم است و به راحتی نمیشکند.
با توجه به آنچه گفته شد بعد از تولید کلاه ایمنی آزمونهایی را برای اطمینان از وجود این ویژگی ها اجرا میکنند. آزمون جذب ضربه، مقاومت در برابر اشتعال، عایق بودن و مقاومت در برابر گدازه ها.
خطرات ناحیه سر که کلاه ایمنی باید سر را در برابر آنها حفاظت کند چیست؟ شاید برخی از این خطرات برای شما واضح باشد ولی بهتر است به تمام آنها اشاره ای داشته باشیم. اولین دسته خطرات خطرات مکانیکی ناشی از ضربه در اثر سقوط اشیا بر سر افراد است. خطر دیگر پاشش گدازه ها در شغل ریخته گری است. در مشاغلی که با مواد شیمیایی و اسیدها و بازهای قوی سر و کار دارند نیز خطر پاشش این مواد بر سر افراد وجود دارد. خطر تماس تصادفی سر با خطوط انتقال برق که باعث برق گرفتگی میشود خطر دیگریست که کلاه ایمنی مانع از مواجهه با آن خواهد شد. در مواجهه با حریق وجود کلاه ایمنی از سر دربرابر تاثیر سو پرتوهای گرما جلوگیری مینماید.
استانداردهای کلاه ایمنی شامل EN 397 ، ANSI-Z89 ، ISO 3873 است که در هرکدام ویژگی های یک کلاه استاندارد بیان شده است.
کفش ایمنی
بند سوم قانون اصلاح قوانین و مقررات استاندارد ملی ایران شامل استاندارد های کفش های ایمنی می باشد. کفش ایمنی استاندارد باید در برابر نفوذ اجسام تیز به داخل و کف کفش مقاوم باشد در واقع باید حداقل ۱۱۰۰ نیوتن برای نفوذ به کفش مورد نیاز باشد. علاوه بر این کفش ایمنی باید ضد الکتریسیته و ضد ضربه باشد. کفش های ایمنی باید دارای برگه گواهی تست باشد.
کفش های ایمنی استاندارد باید تا ۱۵۰ درجه سانتی گراد را تحمل کند. کفش ایمنی باید از پا در برابر صدمات شیمیایی حفاظت کند.
کفش های ایمنی بسته به نوع کاربردشان میتوانند بسیار متفاوت باشند. جنس اصلی کفش مشخص میکند ویژگی اصلی کفش کدام باشد.
عینک ایمنی
عینک های ایمنی وسایلی برای محافظت از چشم در برابر نور، اجسام، اشعه ها و همچنین گرما محافظت میکند. عینک ها، گاگل ها و شیلدهای صورت از جمله موارد محافظت کننده ی دیگر هستند. از جمله استانداردهای ایمنی عینک ANSI Z87 می باشد. لنزهای عینک های ایمنی در مدلهای مختلف وجود دارند. لنزهای ضد مه، ضد خش، ضد استاتیک، ضد uv و پلاریزه ویژگی هایی است که میتواند به عینک ایمنی اضافه شود. بنابر کاربرد عینک رنگ لنز ها نیز متفاوت است. به طور مثال لنزهای شفاف برای کارهای عمومی مناسب ترند. کارهای آزمایشگاهی، سنگ کاری و تراشکاری از جمله کارهایی است که با لنزهای شفاف انجام میگیرند. استفاده از انواع دودی در کارهایی که در نورهای زیاد انجام میشود مناسبند.
لنز های زرد طیف نور آبی را جذب میکند و به دلیل ایجاد کنتراست بالا برای محیط های کم نور مناسب ترند. همچنین در روزهای مه آلود کاربرد دارد.
لنزهای قهوه ای برای کارهای ساختمانی که در معرض نور طبیعی آفتاب هستند توصیه میشود. لنزهای قرمز در کارهای بازرسی استفاده شده و جذب کننده نور سبز هستند.
استفاده از لنزهای آبی برای محیطهای دارای نور زرد یا لامپ های بخار سدیم مرسوم است.کارخانه های تولید مواد غذایی از محل هایی است که لنزهای آبی دارای کاربرد موثری میباشند.
لنزهای سبز جاذب نور قرمز هستند و برای استفاده در محل هایی که کوره یا مواجهه با فلزات داغ دارند توصیه میشود.
تجهیزات حفاظت فردی تعداد و انواع گوناگون دارد. با این حال وجه اشتراک همگی پیروی از الزامات و استانداردهای بخصوص است. در بالا به تعدادی از ویژگی های تجهیزات حفاظت فردی اشاره شد. پس از ساخت هر یک از تجهیزات حفاظت فردی آزمونهایی از آنها به عمل می آید تا از استاندارد بودن آن اطمینان حاصل کنند.